ik ben nu ook moeder :)

Hoi allen,

Boedha´s, boedha´s en nog een boedha´s..ohw nee, ik ben niet in Thailand ;-) ik kan hier beter zeggen, plantje,plantje en nog meer plantjes! Ik kan mijn pret hier wel op.

Gisteren ben ik dus aangekomen in San José, waar we eigenlijk alleen overnacht hebben, want om 22:00uur kwamen we aan en toen meteen gaan slapen. Om 4 uur was ik klaarwakker en toen had ik dus de sms of ik de baan wilde. Ja dus!
Vanmorgen heerlijk ontbijt met verse fruitsapjes, vers fruit, bananenbrood en ei..mmm dat was zeker niet verkeerd.

om half 9 vertrokken we met onze bus. Lieve medereizigers van vorig jaar...dit is niet zo luxe als vorig jaar. We hebben een 23 persoonbusje waar we met 22 personen in zitten. die ene plek die over is, is op de wieldop waar je de benen niet kwijt kunt. Een wc zit niet in de bus. De koffers liggen bovenop het dak vast gebonden met een zeil eroverheen. En dan nog het ´ergste´ geen opbergruimte..dus geen souvenirs voor Susan dit jaar. haha
We reden even door de stad en kwamen aan bij het servicecentrum van Fox. Hier kregen we een korte uitleg, en nog het leukste...hier kreeg ik mijn ´kind´ toegewezen. Met mijn boeking heb ik namelijk een schildpad geaddopteerd :) Ja mama, niet alleen jij hebt nu een schildpad, die van mij legt alleen wat meer kilometers af. Hij is gechipt en als ze hem weer tegenkomen krijg ik een mail hoe het met haar gaat. Ik mocht haar ook een naam geven. Collega´s van Stoas zullen het begrijpen hoe ik haar heb genoemd. Het is namelijk Sully geworden ;) Mijn afkorting bij Stoas was namelijk SUL en soms deed ik die naam eer aan met een stupid actie en ik zag mijn schilpadnummer (met een 13 erin) en dacht, hij zal ook wel eens een ongeluksdag hebben. Dus Sully leek me wel geschikt ;-)

Na dit bezoek zijn we verder gereden naar de Irazú vulkaan , één van de meest indrukwekkende vulkanen met zijn gifgroene kratermeer gelegen op 3432 meter. Alleen...helelaas het schijnt heel mooi en indrukwekkend te zijn, maar we hebben 10sec. een glimp gezien van het meer en toen was het alweer bewolkt en trok het helemaal dicht. Maar de natuur is echt geweldig en ik kijk uren uit het raampje van het busje en maak de nodige foto´s (uiteraard)

Na deze vulkaan zijn we weer de slingerweg naar beneden gegaan en hebben we heerlijk geluncht. De eerste zwarte bonen met kip en rijst heb ik genuttigd. Bij deze eetgelegenheid heb ik een stukje cultuur kunnen zien, 1 van de weinige cultuurmomenten hoorde ik ;) Ik heb een lijkenwagen gezien met allemaal bloemwerk op de auto. Eigenlijk net zulke grote stukken als dat Joop maakt, dus Joop, mocht je ooit willen verhuizen, hier kun je ook verder. De kerk stond ook vol met bloemstukken. Ik heb echt gecheckt, het is stevig gestoken, de vormen zijn goed en ook een goede verdeling. Jaja ook op vakantie ben ik nog wel een beetje juffrouw. Waarschijnlijk gaan we komende week nog mensen tegenkomen die naar deze plek gaan, want het is bijna de tijd voor de bedevaart en dan komen heel veel mensen uit het hele land naar deze kerk.

Bij de kerk begon het al een beetje te miezeren en toen we weer vol in de bergen zaten kwam het met bakken uit de lucht. Hele modderstromen zijn het. Maar het was gezellig in de bus en het heeft ook wel wat met z´n allen in een bus die soms even niet de bult goed opkomt of dat er een tegenligger komt dat je denkt dat je naar beneden stort. Opeens klom er ook nog een twee potige luiaard in de stroomkabels. Deze eet overigens zowel vlees als planten. en is daarom veel sneller dan zijn familielid, de 3 potige luiaard, deze eet alleen maar planten en is heel sloom. Hij komt ook 1 keer per week naar beneden om zijn behoefte te doen. Verder hangt hij lui in de bomen. Onze gids Bertus uit Friesland woont al 20 jaar in Costa Rica en weet veel van alles af. Leuk om allemaal te horen. Het is sommige mensen al opgevallen dat ik detail voor bloemen heb, gek hé. haha Helaas regent het nu nog steeds en wordt het bijna donker. Ik had nog graag foto´s willen maken in de mooie tuin. Het is nog steeds erg bewolkt. We zitten nu in Turrialba. En hier zouden we uitzicht hebben over een vulkaan en over een groot dal, beiden zijn niet zichtbaar door de bewolking. Misschien morgenvroeg! laten we daar maar voor duimen.

en dan nu...op naar het biertje, om mijn baan te vieren!

Groetjes Susan