even een update!

Hallo allemaal,

Even een update, want het is al even geleden dat ik wat getypt heb. Nu hebben we ook veel in de bus gezeten dus ik heb ook niet zoveel te melden.

De laatste dag in Nicaragua heb ik een boottocht gemaakt naar de vele eilandjes op het grote meer in Granada. Als ik mij niet vergis waren er een 300 eilandjes. Op bijna allemaal staat een huis en dan is het eiland alweer 'vol' . Kleine eilandjes dus. We zagen mooie vogels en zijn bij een fort even aan wal gegaan om foto's te maken.

Op 1 eilandje leven 4 apen. Zij hebben hier het rijk alleen. Bootjes met toeristen zorgen dat de apen eten krijgen. en 1 aap komt ook aan boord van de boot. Dit is niet altijd het geval, maar bij ons gelukkig wel! Loessie is haar naam en ze gaat ook bij je op schoot zitten enzo maar je moet echt van haar afblijven, anders draait ze helemaal door. Het blijft natuurlijk een wild beest. Na de boottocht kwamen we terug bij het hotel en hadden we nog een vrije middag. Deze heb ik ingevuld met boeklezen. Het was namelijk erg warm en op straat werd ik toch wel gek van alle bedelende mensen. Tijdens mijn lunch in het hotel zag toch wel iets raars. Steeds uit het niets zag ik mensen (steeds op dezelfde plaats) met een bord eten. Maar ik zag niet waar dat eten vandaan kwam. Na 5 borden had ik het eindelijk door. Er zat iemand in het park en diegene had ook een auto. In de kofferbak van die auto zat allemaal eten. Zo werd er een heel menu samengesteld uit de kofferbak en zo kwamen de mensen dus aan hun eten. In de kofferbak zat ook gekookte rijst..nu hoor ik Tante Wilma al denken ohw jee, die bacterien bij de rijst. Want de auto stond ook nog pal in de zon en na een uur haalden mensen nog steeds eten uit de auto. En toen er geen gegaardigden meer waren toen reed de auto weer verder en stopte even later weer en verkocht weer verder. Leuk gezicht om zo vanaf het terras te bekijken.

Donderdag gingen we al om 6 uur ontbijten en om half 7 werden we met de bus opgehaald bij Ed. Wie is Ed? Ed is een man van ik gok een 75 jaar die een ontbijttent heeft in Granada. Het is een man die in 10 minuten z'n hele levensverhaal verteld en na 3 keer bij Ed ontbeten te hebben weet ik nu wel heel erg veel. Van Granada richting Costa Rica kostte veel tijd. Om 3 uur kwamen we namelijk aan in een klein plaatsje naast Samara. Nu kreeg Bertus een bijzonder telefoontje onderweg. Het was namelijk 'arrive' Dit betekent dat op een bepaald strand in 3 dagen tijd 3 kwart miljoen schildpadden op het strand komen om eieren te leggen. Of wij dit bijzondere moment wilden zien...nou en of! het nadeel was, dat dit weer 2 uur rijden was. Dus om 3 uur kwamen we aan, maar om half 5 moesten we weer onderweg. kwart voor 7, net voor schemering kwamen we aan op het strand en zagen we al snel de eerste schilpadden. een half miljoen hebben we er niet gezien, maar toch wel een 200 gok ik zo. Van 2 schilpadden hebben we het gehele proces bekeken. Maar piieeewww het leven van een schildpad is wel zwaar hoor. Kom je uit die zee en dan moet je met je 'zwempoten' door het zand vooruit zien te komen. Eenmaal 100 meter te hebben gesjouwd, moet je een gat graven van 40 cm. diep. Dieper kunnen de poten ook niet komen en dan leggen ze 80 tot 90 eieren zo groot als een pingpong bal!! Echt veel. Daarna dicht de schildpad het gat en na het dichten gaat ze erop zitten en stampt ze het nog even aan. Niet wetende dat de bevolking de eieren er bijna allemaal weer uit haalt. Het is namelijk toegestaan schilpadeieren weg te halen en te eten en verkopen. In ruil hiervoor laten ze een aantal percentage wel liggen en jagen ze gieren weg als de schilpadden uit het ei komen en naar de zee moeten lopen. Daarbij helpen ze vele schildpadden met het gat graven voor de eieren. Schildpadden die een poot missen door vissersnetten. En er komen ook zoveel schilpadden dat het ook niet eens allemaal past op 1 strand. Maar het was wel een hele belevenis. Je zag vele schildpadden tegelijk de zee uitkomen en je moest gewoon uitkijken om niet over een schildpad te struikelen.

Om half 12 lag ik eindelijk in bed, en ik was helemaal op. Nu had ik zelfs een eigen huisje welke op een berg stond en ik had vanuit mijn bed uitzicht op zee! Lekker hoor. Gisteren, de volgende dag, hadden we een vrije dag. Heerlijk aan het zwembad boek gelezen. Het was een bewolkte dag met miezer regen.
Gisteravond hadden we de afscheidsavond. We kregen een cocktail met een bbq. Lekker allemaal! en daarna had het hotel nog wat Nederlandse spellen bedacht. Oftewel, een soort van stoelendans met een kokosnoot doorgeven. En daarna nog een echte stoelendans. Erg gezellig en op het einde deden we een Spaans spel. Ik ben vergeten hoe het ding heet, maar het was een ding van creme papier en daar zaten nootjes en snoepjes binnenin. Die werd aan een touw aan het plafond geknoopt en zwierde heen en weer. Iemand van ons kreeg een blinddoek om en moest dan proberen te raken met een stok. Nou ik kreeg ook de eer en heb het ding een paar keer goed geraakt. Degene die na mij was, hoefde nog maar 1 keer te slaan en toen vlogen de snoepjes in het rond. Nog even snoepjes gegeten en een drankje gedaan en toen weer terug naar het heerlijke bed.

Vandaag, zaterdag, lekker vroeg er weer uit. De tas weer ingepakt en ontbijt met uitzicht op de zee, dat is niet verkeerd. Onze laatste rit richting San Jose. Zodat de groep morgenvroeg met het vliegtuig kan. Ik heb nog samen met 2 andere reisgenoten een verlenging. We hebben tot 2 uur vanmiddag gereden. Het was een redelijke toch. En toen kwam Bertus met het voorstel dat we wel even langs zijn huis konden gaan. Dat hebben we gedaan. En dat was leuk om te zien. Een echt Costaricaans huis. Bij het hotel aangekomen hebben we afscheid genomen en zijn we nog even de stad in gegaan. Het kwam met bakken uit de lucht en ik was helemaal doorweekt. Ik was opzoek naar een markt met souvenirs. Nu schijnen er 4 te zijn in San Jose, ik heb er 3 gevonden. En degene die ik volgens Papa moest hebben, die heb ik niet gevonden. Maar met mijn beste Spaans heb ik wel 1 goede gevonden. De andere 2 waren alleen voedsel. En wat kwam ik daar tegen op de markt..nou heel veel leuke dingen. Maar ook nog een leuke costaricaan. Geen zorgen, want ik zit nu achter de pc, terwijl ik eigenlijk een afspraak met hem had gemaakt, maar ja, lijkt me geen handige keuze om daar aan te beginnen. Maar het was een Costaricaan van boven de 2 meter. Dat is toch niet te geloven. Een uur gezellig gekletst en toen de afspraak voor een drankje in de stad, waar ik toen al van wist dat het maar beter is om dat niet na te komen. Maar toch wel weer een belevenis op de markt.

Er zat net een jongetje naast me, ik gok een jaar of 6..hij slaat vreemde taal uit. Maar ik snap nu waarom. Hij typt een youtube adres in, uit z'n hoofd, en komt uit bij een stukje van Star Wars. En hij gaat er helemaal op in en leeft helemaal mee met het filmpje inclusief gebaren. Maar nu zit hij te drammen dat hij achter mijn pc wil, en voor mij is het eigenlijk ook bedtijd.
Morgen om 6 uur worden we hier opgehaald om vervolgens weer een paar uur te reizen. Ik weet niet of het volgende hotel internet heeft.
Op na de laatste 2 dagen :( helaas. Donderdag weer in Nederland! woensdag de gehele dag in het vliegtuig.

Adios! Groetjes Susan

oh ja, even weer niet op typfouten controleren, ben zo moe dat ik het eigenlijk ook niet meer zie.